تاثیر حرارت بر مقاومت میلگرد + جدول گرید مقاومت
در پروژه‌های ساختمانی، میلگرد به‌عنوان تقویت‌کننده اصلی بتن عمل می‌کند. یکی از مهم‌ترین عواملی که میتواند بر عملکرد میلگرد در سازه‌های بتنی تأثیر بگذارد، تغییرات دمایی و اثرات حرارت است. شناخت دقیق تأثیر حرارت بر مقاومت میلگرد، به‌ویژه در شرایط آتشسوزی یا محیط‌های صنعتی، نقش کلیدی در طراحی ایمن سازهها ایفا می‌کند.
انواع میلگرد از نظر ترکیب آلیاژی و ساختار، رفتار متفاوتی در برابر حرارت دارند؛ بنابراین شناخت این تفاوت‌ها و استفاده از داده‌های فنی، از جمله جدول مقاومت حرارتی میلگردها، در انتخاب میلگرد مناسب ضروری است.
در این مقاله به‌طور تخصصی بررسی میشود که حرارت چه تأثیری بر خواص مکانیکی میلگرد دارد، در چه دماهایی دچار افت مقاومت میشود و چه راهکارهایی برای حفظ مقاومت آن در برابر حرارت وجود دارد. همچنین در پایان مقاله به بررسی قیمت روز میلگرد نیز پرداخته میشود تا مخاطبان بتوانند با آگاهی بیشتر نسبت به خرید اقدام کنند، پس در ادامه با آهن اینجا همراه باشید
تأثیر حرارت بر مقاومت میلگرد
وقتی دما افزایش پیدا می‌کند، ساختارهای درونی هر ماده‌ای تحت تأثیر قرار می‌گیرند. پیوندهایی که در دماهای معمولی پایدار هستند، به‌مرور دچار تضعیف می‌شوند و همین مسئله موجب میشود که توانایی تحمل فشار، کشش یا تغییر شکل در ماده کاهش یابد. در مراحل اولیه افزایش دما، ممکن است افت عملکرد قابل‌توجهی مشاهده نشود، اما به‌محض عبور از یک آستانه مشخص، این کاهش ناگهانی و شدید خواهد بود.
حرکت ذرات درونی با افزایش دما شدیدتر میشود و همین عامل باعث بی‌ثباتی در آرایش آنها خواهد شد. انرژی جنبشی بالا در دماهای بالا، باعث میشود نظم شبکه‌ای از بین برود، اصطکاک درونی کاهش یابد و ماده از وضعیت پایدار اولیه خارج شود. این اتفاق میتواند باعث تغییر شکل‌های ناخواسته، از دست رفتن خاصیت ارتجاعی و حتی تخریب کامل شود.
میلگرد یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین مقاطع فولادی در صنعت ساخت‌وساز است. این محصول به دلیل مقاومت بالا در برابر کشش، نقش کلیدی در استحکام بتن دارد و از آن برای افزایش مقاومت سازهها استفاده میشود، در این مقاله، به بررسی انواع میلگرد، ویژگی‌ها و کاربردهای آن می‌پردازیم:
بیشتر بخوانیددر مواردی که قرار است یک جسم در برابر نیروی خارجی مقاومت کند، افزایش دمای محیط یکی از بزرگ‌ترین تهدیدها برای پایداری آن محسوب میشود. چون ویژگی‌هایی که در دماهای نرمال بهدرستی عمل میکنند، در گرما شروع به ضعیف شدن میکنند. حتی اگر ساختار اولیه کاملاً مهندسی‌شده باشد، باز هم نمی‌توان از تأثیر منفی دما چشم‌پوشی کرد.
جالب اینجاست که شدت این تأثیر فقط به میزان حرارت وابسته نیست، بلکه مدت‌زمانی که جسم در معرض دمای بالا قرار می‌گیرد نیز تأثیرگذار است. اگر برای مدت کوتاهی با گرما تماس داشته باشد، ممکن است بخش زیادی از ویژگی‌هایش حفظ شود. اما اگر مدت‌زمان طولانی‌تری در آن شرایط بماند، احتمال بازگشت به وضعیت اولیه کاهش پیدا می‌کند.
در چنین شرایطی، بعضی از نقاط خاص در جسم بیشتر آسیب‌پذیر هستند؛ به‌ویژه جاهایی که تنش‌های اضافی وجود دارد یا از قبل تغییر فرم داده‌اند. آن نقاط ممکن است زودتر واکنش نشان دهند و در نهایت به‌عنوان عامل آغاز تخریب کلی عمل کنند.
در نتیجه، در هر فرآیند طراحی یا انتخاب، باید به این نکته توجه داشت که حرارت میتواند تعادل را بر هم بزند، حتی اگر همه‌چیز در حالت عادی کاملاً قابل اعتماد به نظر برسد.
رفتار میلگرد در دماهای بالا
درک رفتار میلگرد در مواجهه با افزایش دما، یکی از ارکان طراحی ایمن سازهها در برابر خطرات حرارتی و آتشسوزی است. در این بخش، مراحل مختلف تأثیر دما بر میلگرد به‌صورت دقیق و فنی بررسی میشود:
- محدوده دمایی و تغییرات خواص میلگرد
میلگردها به‌صورت کلی از فولاد تولید می‌شوند و خواص مکانیکی آنها به‌شدت تحت تأثیر حرارت قرار دارد. معمولاً تا دمای ۳۰۰ درجه سانتیگراد تغییر محسوسی در عملکرد آنها دیده نمی‌شود، اما از آن نقطه به بعد، واکنش ساختاری آغاز میشود. در دماهای ۳۰۰ تا ۵۰۰ درجه، کاهش مقاومت به‌صورت تدریجی اتفاق می‌افتد و در بازه ۵۰۰ تا ۶۰۰ درجه به‌صورت شدیدتر و بحرانی ادامه پیدا می‌کند. در دماهای بالاتر از ۶۰۰ درجه، میلگرد وارد مرحله تخریب مکانیکی میشود. - افت تدریجی تنش تسلیم در اثر گرما
تنش تسلیم، نقطه‌ای است که میلگرد از رفتار الاستیک وارد ناحیه پلاستیک میشود. با افزایش دما، این نقطه پایین‌تر می‌آید. برای مثال، تنش تسلیم میلگرد A3 که در شرایط دمای معمولی حدود ۴۰۰ مگاپاسکال است، در دمای ۵۰۰ درجه ممکن است به ۲۰۰ مگاپاسکال یا کمتر برسد. این افت مقاومت، تحمل نیروهای کششی و خمش را مختل می‌کند. - کاهش مقاومت کششی نهایی در دماهای بالا
مقاومت کششی نهایی نشان‌دهنده حداکثر نیرویی است که میلگرد میتواند قبل از پارگی تحمل کند. در اثر گرما، این مقدار نیز به‌صورت محسوس کاهش مییابد. در دمای ۵۰۰ درجه، افت مقاومت کششی به حدود ۴۰ تا ۵۵ درصد مقدار اولیه می‌رسد. این کاهش برای میلگردهایی که در اعضای باربر استفاده می‌شوند، بسیار خطرناک است. - تأثیر حرارت بر مدول یانگ و تغییر شکل دائم
مدول یانگ (مدول الاستیسیته) معیار سختی میلگرد است. افزایش دما باعث کاهش این پارامتر میشود و در نتیجه میلگرد در برابر نیروها زودتر خم میشود یا تغییر شکل دائم پیدا می‌کند. وقتی این پارامتر کاهش یابد، حتی اگر تنش‌ها زیاد نباشند، میلگرد خاصیت بازگشت‌پذیری خود را از دست میدهد. - تغییرات فیزیکی و ظاهری در دماهای بالا
در دماهای بالا تغییراتی مانند تغییر رنگ (قرمز تا نارنجی)، پوسته‌پوسته شدن سطح، ترک‌های ریز و تورم مشاهده میشود. این تغییرات نشانه‌ای از وقوع واکنش‌های درونی و از دست رفتن ساختار منظم فولاد هستند. حتی اگر شکل ظاهری حفظ شود، خواص درونی دچار تخریب شده‌اند. - نقش مدت‌زمان در کنار دمای بالا
صرف دمای بالا کافی نیست؛ مدت‌زمانی که میلگرد در آن دما باقی می‌ماند نیز مهم است. در شرایط آتشسوزی، اگر مدت‌زمان قرارگیری در حرارت بیشتر از چند دقیقه باشد، افت مقاومت با شدت بیشتری رخ میدهد. قرارگیری برای ۱۰ دقیقه در دمای ۵۰۰ درجه با قرارگیری یک‌ساعته در همان دما کاملاً نتایج متفاوتی خواهد داشت. - عملکرد میلگرد در دمای بحرانی (بالای ۶۰۰ درجه)
در این بازه، ساختار کریستالی فولاد از هم می‌پاشد. میلگرد به حالت پلاستیکی کامل می‌رسد و تحمل هیچ‌گونه نیرویی را ندارد. نرم شدن شدید و افت کامل تنش تسلیم در این مرحله، باعث فروپاشی موضعی یا کلی عضو سازهای میشود. در صورت تداوم شرایط، سازه به‌سرعت دچار ناپایداری خواهد شد. - تفاوت عملکرد انواع میلگرد در دماهای بالا
میلگردهای ساده A1 به‌دلیل نداشتن آج و مقاومت پایین‌تر، زودتر تخریب می‌شوند. A2 و A3 مقاومت بهتری دارند، اما بهترین عملکرد متعلق به میلگردهای ترمومکانیکی (TMT) است که به‌دلیل سخت‌کاری سطحی و مغز نرم، هم در برابر دما و هم شوک‌های حرارتی بهتر عمل میکنند. - اهمیت تحلیل حرارتی در طراحی ایمن سازه
در سازههایی که احتمال آتشسوزی یا قرارگیری در معرض حرارت وجود دارد، تحلیل حرارتی بخشی جدایی‌ناپذیر از طراحی است. استفاده از پوششهای بتنی ضخیم‌تر، میلگردهای مقاوم‌تر به حرارت و پوششهای ضدآتش از جمله راهکارهایی هستند که در طراحی حرفه‌ای باید لحاظ شوند. بدون این ملاحظات، حتی سازههایی با طراحی دقیق نیز در معرض خطر فروپاشی قرار می‌گیرند.
مقایسه میلگردهای مختلف از نظر مقاومت حرارتی
رفتار حرارتی میلگرد به نوع و فرآیند تولید آن بستگی دارد. هر نوع میلگرد بسته به آلیاژ، ساختار سطحی و ویژگی‌های مکانیکی، در برابر حرارت عکس‌العمل متفاوتی نشان میدهد. شناخت این تفاوت‌ها، به‌ویژه در طراحی سازههایی که در معرض حرارت قرار می‌گیرند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
- میلگرد A1 (ساده)
این نوع میلگرد به‌دلیل ساختار نرم و سطح صاف، در برابر حرارت کمترین مقاومت را دارد. از آنجایی که در فرآیند تولید آن از عملیات حرارتی خاصی استفاده نمی‌شود، افزایش دما به‌سرعت منجر به کاهش تنش تسلیم و مقاومت کششی میشود. در دمای ۳۰۰ درجه سانتیگراد اولین نشانه‌های افت عملکرد نمایان می‌شوند و در دمای ۵۰۰ درجه، میلگرد A1 حدود ۵۵٪ از استحکام اولیه خود را از دست میدهد. - میلگرد A2 (آجدار مارپیچ)
دارای ترکیب شیمیایی بهینه‌تری نسبت به A1 بوده و با ساختار آجدار، در برابر نیروهای مکانیکی عملکرد بهتری دارد. در برابر حرارت نیز مقاومت آن نسبت به A1 بالاتر است. افت مقاومت این میلگرد در دمای ۵۰۰ درجه حدود ۴۵٪ برآورد میشود. با این حال، همچنان در برابر حرارت بالا آسیب‌پذیر محسوب میشود و برای شرایط دمایی شدید توصیه نمی‌شود. - میلگرد A3 (آجدار جناقی)
به‌عنوان یکی از پرکاربردترین میلگردهای ساختمانی، از لحاظ مقاومت مکانیکی و حرارتی عملکرد قابل‌قبولی دارد. به‌دلیل ترکیب خاص آلیاژی و فرآیند ساخت بهتر، این میلگرد در دماهای بالاتر پایداری بیشتری نشان میدهد. افت مقاومت آن در دمای ۵۰۰ درجه در حدود ۴۰٪ است و در صورت استفاده از پوشش مناسب، تا حد زیادی میتوان از آسیب‌های حرارتی جلوگیری کرد.
میلگردهای A2 و A3 از مهم ترین میلگرد های پرفروش و پرکاربرد در اکثر پروژهها اعم از ساختمانی و صنعتی هستند، داسنتن تفاوت‌ها و همچنین کاربردها و ویژگی‌های آنها، به انتخاب بهترین میلگرد متناسب با نیازتان کمک می‌کند:
بیشتر بخوانید- میلگرد TMT (ترمومکانیکی)
این نوع میلگرد با فناوری پیشرفته تولید میشود و در فرآیند آن از سردکاری سطحی همراه با مغز گرم و چقرمه استفاده میشود. این ترکیب منحصربه‌فرد باعث میشود که TMT در برابر حرارت تا ۵۰۰ درجه، تنها حدود ۲۵٪ از مقاومت خود را از دست بدهد. همچنین در برابر شوک‌های حرارتی و تغییرات ناگهانی دما نیز عملکردی بسیار پایدار دارد. در پروژه‌هایی با ریسک حرارتی بالا، انتخاب این نوع میلگرد از نظر ایمنی کاملاً منطقی است.
میلگرد ترمکس نوعی میلگرد فولادی تقویت‌شده است که با استفاده از فناوری ترمومکانیکی تولید میشود. این نوع میلگرد به دلیل ترکیب مقاومت کششی بالا، انعطاف‌پذیری مناسب و سطح مقاوم در برابر خوردگی، در پروژه‌های بزرگ ساختمانی، زیربنایی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، در این مقاله، به بررسی کامل مشخصات این محصول می‌پردازیم:
بیشتر بخوانیدجدول مقاومت حرارتی میلگردها
| نوع میلگرد | دمای شروع کاهش مقاومت (°C) | درصد افت مقاومت در ۵۰۰°C | عملکرد کلی در برابر حرارت |
|---|---|---|---|
| A1 (ساده) | 250 | 55% | ضعیف |
| A2 (آجدار مارپیچ) | 300 | 45% | متوسط |
| A3 (آجدار جناقی) | 350 | 40% | خوب |
| TMT (ترمومکانیکی) | 450 | 25% | بسیار خوب |
نکات اجرایی در حفاظت میلگرد در برابر حرارت
حفاظت از میلگرد در برابر حرارت، یکی از بخش‌های حیاتی طراحی و اجرای سازه‌های ایمن است. قرارگیری میلگرد در معرض دمای بالا بدون پیش‌بینی تمهیدات محافظتی، میتواند باعث افت شدید مقاومت و در نهایت، کاهش ضریب ایمنی کل سازه شود. در این بخش، مهم‌ترین راهکارهای اجرایی برای محافظت از میلگرد در برابر حرارت ارائه میشود.
- افزایش ضخامت پوشش بتن
یکی از مؤثرترین راهکارهای حفاظتی، افزایش ضخامت بتن اطراف میلگرد است. بتن به‌طور طبیعی خاصیت عایق حرارتی دارد و میتواند انتقال گرما به میلگرد را به تأخیر بیندازد. طبق استانداردهای مهندسی، در سازه‌های معمولی حداقل ضخامت پوشش بتن باید بین ۲۵ تا ۴۰ میلی‌متر باشد، اما در پروژه‌هایی با ریسک آتشسوزی یا حرارت بالا، این مقدار باید به ۵۰ میلی‌متر یا بیشتر افزایش یابد. همچنین، استفاده از بتن با چگالی بالا و مقاومت حرارتی بهتر، موجب افزایش کارایی این پوشش میشود. - استفاده از پوششهای ضدحریق و مواد مقاوم به حرارت
در سازههایی که در معرض شعله یا حرارت بالا هستند، استفاده از مصالح ضدآتش یک الزام است. پوششهای ضدحریق (intumescent coatings) یا اسپری‌های مقاوم به حرارت که روی میلگرد یا بتن اجرا می‌شوند، می‌توانند در زمان آتشسوزی ساختار میلگرد را حفظ کنند. این پوشش‌ها معمولاً در زمان تماس با حرارت، متورم شده و یک لایه عایق کربنی ایجاد میکنند که مانع انتقال دما میشود. همچنین مصالح معدنی نظیر ورمیکولیت یا پرلیت نیز در این نوع پوشش‌ها کاربرد دارند. - انتخاب میلگرد مناسب با شرایط حرارتی پروژه
یکی از مهم‌ترین تصمیمات مهندسی، انتخاب نوع میلگرد با توجه به شرایط محیطی پروژه است. در پروژه‌هایی که امکان افزایش دما یا آتشسوزی وجود دارد، توصیه میشود از میلگردهایی با مقاومت حرارتی بالاتر استفاده شود. میلگردهای ترمومکانیکی (TMT) به‌دلیل فرآیند تولید خاص‌شان، عملکرد بسیار خوبی در شرایط دمایی بالا دارند و افت مقاومت کمتری نسبت به سایر انواع دارند. - طراحی سازه با سناریوی حرارتی مشخص
در طراحی حرفه‌ای، تحلیل دمایی و پیش‌بینی سناریوهای احتمالی حریق یا افزایش دما باید لحاظ شود. برای مثال، در سازه‌های صنعتی، پارکینگ‌ها، مراکز تجاری بزرگ و ساختمان‌های بلند، باید بار حرارتی طراحی مشخص شود. سپس با توجه به این تحلیل، انتخاب نوع میلگرد، ضخامت بتن، استفاده از پوشش‌ها و نحوه اجرای آرماتوربندی بهینه‌سازی شود. بی‌توجهی به این تحلیل‌ها میتواند منجر به عدم پایداری سازه در برابر حرارت شود. - کنترل اتصالات و نقاط بحرانی در برابر دما
نقاطی مانند محل خم‌کاری، جوشکاری یا وصله میلگردها، نسبت به سایر قسمت‌ها در برابر حرارت حساس‌تر هستند. این نواحی باید با دقت بیشتری طراحی و اجرا شوند. استفاده از روش‌های اتصال مکانیکی یا وصله‌های مکانیکی به‌جای جوش در پروژه‌های در معرض حرارت توصیه میشود. همچنین، در محل‌های خم‌کاری بهتر است شعاع خم استاندارد رعایت شده و پوشش بتن نیز در این نواحی افزایش یابد. - نظارت و کنترل کیفیت در اجرا
حتی بهترین طراحی نیز در صورت اجرای ضعیف، کارایی لازم را نخواهد داشت. نظارت مستمر بر کیفیت اجرای پوشش بتن، فاصله‌گذاری مناسب میلگرد، اجرای دقیق پوششهای ضدحریق و رعایت اصول نگهداری از میلگرد در زمان اجرا، همگی از جمله مواردی هستند که باید توسط ناظرین حرفه‌ای بررسی و کنترل شوند. هرگونه ضعف در این مرحله میتواند مقاومت حرارتی کل سازه را تحت تأثیر قرار دهد. - استفاده از مصالح ترکیبی مقاوم به حرارت
در برخی پروژهها، به‌جای اتکا صرف به میلگرد فولادی، میتوان از ترکیب مصالح مقاوم‌تر به حرارت مانند الیاف فولادی، الیاف بازالتی یا کامپوزیت‌های مقاوم حرارتی در بتن استفاده کرد. این ترکیبات می‌توانند مقاومت کلی سازه در برابر حرارت را افزایش دهند و زمان تخریب ساختار را به‌طور قابل‌توجهی به تأخیر بیندازند.
اجرای مجموعه‌ای از این راهکارها در کنار هم، میتواند پایداری حرارتی سازه را تضمین کرده و از کاهش مقاومت میلگرد در شرایط بحرانی جلوگیری کند. رعایت این نکات در مرحله طراحی و اجرا، نه‌تنها الزامات ایمنی را برآورده می‌سازد، بلکه در صورت بروز حوادث، میتواند جان انسان‌ها و سرمایه‌های اقتصادی را حفظ کند.
قیمت روز میلگرد با توجه به کیفیت و مقاومت در برابر حرارت
قیمت روز میلگرد، علاوه بر تأثیرپذیری از شرایط عمومی بازار فولاد، به‌طور مستقیم تحت تأثیر کیفیت آلیاژ، نوع فرآیند تولید و میزان مقاومت محصول در برابر حرارت نیز قرار دارد. در این بخش، مهم‌ترین عوامل مؤثر بر قیمت میلگرد، با تمرکز بر ویژگی‌های فنی و کاربردهای تخصصی آن در شرایط دمایی، بررسی میشود.
- نرخ مواد اولیه
قیمت نهایی میلگرد به‌طور مستقیم از هزینه تولید آن تأثیر می‌پذیرد. در تولید میلگردهای باکیفیت و مقاوم به حرارت، معمولاً از آلیاژهای خاص‌تری مانند وانادیوم، مولیبدن یا کروم استفاده میشود. افزایش قیمت سنگ‌آهن، قراضه فولادی و عناصر آلیاژی باعث بالا رفتن بهای تمام‌شده میلگرد میشود. میلگردهای TMT که از فناوری ترمومکانیکی بهره می‌برند، معمولاً مواد اولیه دقیق‌تر و با ترکیب شیمیایی خاص‌تری دارند و همین عامل، هزینه تولید آنها را بیشتر می‌کند. - هزینه حمل‌ونقل
هزینه انتقال میلگرد از کارخانه به محل مصرف، بسته به نوع بسته‌بندی، حجم سفارش، نوع وسیله حمل و فاصله جغرافیایی تعیین میشود. میلگردهایی با مقاومت حرارتی بالا اغلب برای پروژه‌های خاص در شهرهای بزرگ یا مناطق صنعتی سفارش داده می‌شوند که ممکن است نیاز به شرایط حمل ویژه، تجهیزات ایمن یا زمان‌بندی دقیق داشته باشند. همه این موارد هزینه حمل را افزایش میدهند و روی قیمت نهایی محصول تأثیر میگذارند. - وضعیت تولید و عرضه
در دوره‌هایی که تولید کارخانه‌ها با محدودیت مواجه شود—مثلاً به‌دلیل تعمیرات کوره‌ها، قطع برق یا کاهش سهمیه مواد اولیه—موجودی بازار کاهش مییابد. میلگردهای خاص مقاوم به حرارت، به‌دلیل تولید محدودتر، در چنین شرایطی با افزایش سریع‌تری در قیمت مواجه می‌شوند. در سوی مقابل، در زمان‌هایی که بازار اشباع باشد، میلگردهای معمولی با کاهش قیمت بیشتری همراه می‌شوند، اما میلگردهای با کیفیت بالا معمولاً ثبات نسبی بیشتری دارند. - قیمت ارز
نوسانات نرخ ارز، به‌ویژه دلار، یکی از عوامل کلیدی در قیمت‌گذاری محصولات فولادی است. میلگردهای باکیفیت که از مواد آلیاژی وارداتی یا تجهیزات پیشرفته تولید استفاده میکنند، به‌شدت تحت تأثیر نرخ ارز هستند. افزایش قیمت دلار باعث بالا رفتن قیمت تجهیزات خطوط تولید، مواد افزودنی و حتی هزینه واردات دانش فنی شده و در نتیجه قیمت نهایی میلگردهای مقاوم به حرارت را نیز افزایش میدهد. - سیاست‌های دولتی و قوانین بازرگانی
تصمیمات کلان در حوزه صادرات، واردات، تعرفه‌های گمرکی یا مشوق‌های صنعتی میتواند جهت حرکت بازار را تغییر دهد. اعمال تعرفه بر واردات مواد آلیاژی خاص یا محدودیت در صادرات محصولات فولادی، به‌ویژه میلگردهای صنعتی خاص، میتواند باعث کاهش یا افزایش ناگهانی قیمت شود. همچنین، سیاست‌های حمایتی دولت از پروژه‌های مقاوم‌سازی در برابر حریق، ممکن است باعث افزایش تقاضای میلگردهای مقاوم به حرارت و بالا رفتن قیمت آنها شود. - میزان تقاضای بازار
افزایش پروژه‌های عمرانی، صنعتی یا زیرساختی در فصول خاص یا مناطق خاص، باعث بالا رفتن تقاضای میلگرد میشود. میلگردهای خاص با مقاومت حرارتی بالا، معمولاً در نیروگاه‌ها، پالایشگاه‌ها، کارخانه‌ها یا ساختمان‌های بلندمرتبه کاربرد دارند و تقاضا برای آنها بیشتر در پروژه‌های خاص و حساس شکل می‌گیرد. وقتی اجرای چنین پروژه‌هایی افزایش پیدا می‌کند، فشار تقاضا باعث افزایش قیمت این دسته از محصولات میشود.
در حال حاضر، قیمت روز میلگرد بسته به نوع A2، A3 یا TMT، نوسان دارد و توصیه ما این است که برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر با مشاوران آهن اینجا تماس بگیرید:
در بازار میلگرد، برندهای شناخته‌شده و معتبری مانند ذوب‌آهن اصفهان، کویر کاشان، نیشابور و بافق یزد حضور مهم و گسترده‌ای داشته و از مهم‌ترین منابع تامین میلگرد محسوب می‌شوند، برای تحلیل بهتر شرایط بازار و انتخاب گزینه مناسب، دانستن قیمت روز میلگرد امری مهم و ضروری است:
مشاهده قیمت روز میلگردجمعبندی
افزایش حرارت به‌طور مستقیم روی خواص مکانیکی میلگرد اثرگذار است و میتواند مقاومت سازه را در برابر نیروهای واردشده کاهش دهد. انتخاب نوع مناسب میلگرد، استفاده از پوششهای محافظ و طراحی ایمن بر اساس شرایط حرارتی، از جمله اقداماتی است که ایمنی پروژه را تضمین می‌کند.
ما در آهن اینجا با ارائه میلگردهای متنوع از نوع A2، A3 و TMT و ارائه مشاوره تخصصی، شما را در انتخاب محصول مناسب یاری می‌کنیم. برای اطلاع از قیمت روز میلگرد و دریافت راهنمایی دقیق، همین حالا با کارشناسان ما در تماس باشید.
-
۱. حرارت چه تأثیری بر مقاومت میلگرد دارد؟
افزایش دمای محیط یا قرار گرفتن میلگرد در معرض حرارت مستقیم (مانند آتشسوزی) باعث کاهش مقاومت کششی و تسلیم میلگرد میشود. در دماهای بالا، ساختار کریستالی فولاد دچار تغییر شده و استحکام آن کاهش مییابد. -
۲. در چه دمایی میلگرد خواص مکانیکی خود را از دست میدهد؟
میلگردهای فولادی معمولی در دمای حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ درجه سانتیگراد شروع به کاهش مقاومت میکنند و در دمای بالای ۶۰۰ درجه سانتیگراد تا حدود زیادی خاصیت سازهای خود را از دست میدهند. -
۳. آیا حرارتهای موقت مانند جوشکاری هم روی مقاومت میلگرد تأثیر میگذارند؟
بله، اگر عملیات جوشکاری روی میلگرد بهدرستی و طبق استاندارد انجام نشود، ممکن است در محل جوش یا اطراف آن ضعف ساختاری، ترکخوردگی یا کاهش خواص مکانیکی ایجاد شود. استفاده از میلگردهای قابل جوش و رعایت پیشگرمایش در این موارد ضروری است. -
۴. چه تمهیداتی برای افزایش مقاومت حرارتی میلگرد در سازهها وجود دارد؟
استفاده از پوشش مناسب بتن (Concrete Cover)، طراحی سازه با خاموتهای متراکمتر، استفاده از مواد نسوز یا پوششهای مقاوم به حرارت میتواند از رسیدن دمای بالا به میلگرد و کاهش مقاومت آن جلوگیری کند. -
۵. چگونه میتوان از سلامت میلگرد پس از قرار گرفتن در معرض حرارت اطمینان حاصل کرد؟
در سازههایی که در معرض آتشسوزی یا دمای بالا قرار گرفتهاند، باید با انجام آزمایشهای غیرمخرب، تست کشش و آنالیز متالورژیکی سلامت میلگرد بررسی شود. در صورت کاهش محسوس مقاومت، تعویض یا تقویت عضو سازهای توصیه میشود.