بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع

فهرست مقاله

وقتی صحبت از دهانه های بزرگ در یک سازه فلزی می شود، اهمیت انتخاب بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع چند برابر می شود. هرچه دهانه طولانی تر باشد، فشار بیشتری روی جان تیرآهن، بال ها و محل اتصال وارد می شود. در پروژه های واقعی دیده شده که حتی اگر از بهترین تیرآهن های IPE یا IPB استفاده شود، اما اتصال اصولی نباشد، سازه دچار لرزش، خیز زیاد و حتی ترک در ناحیه اتصال خواهد شد. این تجربه ها باعث شده که انتخاب نوع اتصال فقط یک مسئله اجرایی نبوده و یک تصمیم سرنوشت ساز در عملکرد سازه باشد.

«اگر قصد خرید تیرآهن دارید، اولین قدم آگاهی از قیمت روز تیرآهن است. ما در آهن اینجا قیمت‌ها را به‌صورت لحظه‌ای، معتبر و شفاف در اختیار شما قرار داده‌ایم، بنابراین پیشنهاد می‌کنیم سری به صفحه قیمت تیرآهن بزنید.»

در این مقاله با نگاهی مهندسی توضیح می دهیم کدام روش ها قابل اعتمادترند و چه زمانی باید سراغ هرکدام رفت، پس در ادامه با اهن اینجا همراه باشید.

روش های اصلی اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع

در دهانه های بزرگ، انتخاب اتصال تیرآهن فقط یک کار اجرایی نیست؛ یک تصمیم کاملا مهندسی است. هر روش اتصال می تواند روی پایداری سازه، انتقال لنگر خمشی و کنترل خیز تیرآهن تاثیر مستقیم بگذارد. اگر اتصال درست انتخاب شود، سازه حتی زیر بارهای سنگین هم آرام و بدون لرزش کار می کند؛ اما انتخاب اشتباه خیلی زود خودش را با لرزش، خیز زیاد یا حتی ترک های ریز نشان می دهد. به همین دلیل قبل از ورود به جزئیات، لازم است مهم ترین روش های اتصال را بشناسیم تا بدانیم در دهانه های وسیع کدام مدل عملکرد قابل اعتمادتری دارد:

اتصال صلب Moment Connection

اتصال صلب یکی از بنیادی ترین و قابل اعتمادترین روش ها در اجرای دهانه های بزرگ است؛ روشی که عملا تعیین می کند تیرآهن در سازه «چطور رفتار کند». در این اتصال، تیرآهن به ستون به شکلی متصل می شود که بتواند لنگر خمشی، نیروی برشی و حتی نیروی محوری را به صورت کامل منتقل کند. یعنی محل اتصال مثل یک نقطه یکپارچه عمل می کند و اجازه دوران آزاد به انتهای تیر نمی دهد. این ویژگی مهم ترین دلیل انتخاب آن در سازه هایی با دهانه های طولانی است.

وقتی دهانه بزرگ می شود، بارهای مرده و زنده در مسافت طولانی تری روی تیر پخش می شوند و همین مسئله می تواند باعث افزایش خیز تیرآهن و ایجاد لرزش های دینامیکی شود. اتصال صلب این رفتار را کنترل می کند چون با سخت کردن محل اتصال، تیرآهن را وادار می کند مثل یک عضو یکپارچه با ستون کار کند. نتیجه این کار افزایش پایداری جانبی تیرآهن و کاهش تغییر شکل های ناخواسته است.

یکی دیگر از دلایل ارزشمند بودن اتصال صلب، عملکرد آن در زلزله است. در زلزله، نیروها رفت و برگشتی اند و اگر اتصال ضعیف باشد، انرژی قابل توجهی به صورت متمرکز وارد نقطه اتصال می شود. با استفاده از اتصال صلب، نیروها بهتر در سطح مقطع پخش شده و ستون و تیر هر دو درگیر انتقال انرژی می شوند؛ این یعنی افزایش مقاومت سازه در برابر بارهای لرزه ای و کاهش احتمال ایجاد مفصل پلاستیک ناخواسته.

از نظر اجرایی هم اتصال صلب معمولا با استفاده از جوشکاری دقیق و تقویت هایی مثل ورق تقویت جان یا سخت کننده ها پیاده سازی می شود. این تقویت ها کمک می کنند تمرکز تنش در گوشه های اتصال کمتر شود و اتصال در طول زمان دچار ضعف یا ترک نشود. در پروژه های صنعتی که آهن اینجا حضور داشته، مشخصا دیده شده که اتصالات صلب درست اجرا شده، رفتار سازه را حتی در دهانه های ۱۲ تا ۲۰ متر هم کاملا پایدار نگه داشته اند.

مزیت های مهم اتصال صلب عبارتند از:

  1. انتقال کامل لنگر خمشی و جلوگیری از دوران محل اتصال
  2. افزایش پایداری جانبی تیرآهن و عملکرد بهتر در دهانه های طولانی
  3. کاهش خیز و کنترل تغییر شکل های غیر قابل پیش بینی
  4. عملکرد بسیار مناسب در برابر بارهای دینامیکی و زلزله
  5. کاهش نیاز به مهاربندی های اضافی در سازه های بزرگ
  6. توزیع بهتر تنش در محل اتصال به کمک تقویت های جانبی
  7. افزایش عمر مفید سازه به دلیل کاهش تمرکز تنش و جلوگیری از ترک های ریز

در نهایت، اتصال صلب Moment Connection یک انتخاب معمولی نیست؛ انتخابی است که شخصیت سازه را در دهانه های بزرگ مشخص می کند. سازه هایی که از این اتصال استفاده کرده اند، در عمل نشان داده اند که ترکیب درست سختی اتصال، تقویت مناسب و اجرای دقیق می تواند یک تیرآهن را به عنصری کاملا قابل اعتماد تبدیل کند.

اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی

اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی یکی از قدرتمندترین و مطمئن ترین روش ها برای اجرای دهانه های بزرگ است. در این نوع اتصال، ساختار معمولی اتصال صلب با اضافه شدن ورق تقویت جان، ورق روسری و ورق زیرسری تقویت می شود تا انتقال نیروها با دقت و ظرفیت بسیار بالاتری انجام شود. این تقویت ها باعث افزایش سختی اتصال، کاهش تمرکز تنش و پایدارتر شدن رفتار تیرآهن در برابر بارهای بزرگ و مکرر می شوند.

وقتی دهانه به محدوده ۱۲ تا ۲۰ متر می رسد، بارهای وارده به تیرآهن فقط به کشش و فشار محدود نمی شوند؛ لنگر خمشی زیادی در دو سر تیر تولید می شود و این لنگر اگر به درستی منتقل نشود، اتصال دچار دوران ناخواسته یا ترک های موضعی خواهد شد. ورق های فولادی دقیقا برای همین مسئله طراحی شده اند. این ورق ها سطح تماس را بزرگ تر می کنند، نیروی خمشی بهتر پخش می شود و اتصال می تواند بدون تغییر شکل های اضافی نیرو را به ستون منتقل کند.

بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع
بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع

در تجربه هایی که آهن اینجا در پروژه های سوله های صنعتی و سالن های دهانه بلند داشته، اتصال صلب تقویت شده همیشه نتایج قابل اعتماد و پایداری ارائه کرده است. در این پروژه ها مشاهده شده که وجود ورق تقویت جان باعث جلوگیری از کمانش جان تیرآهن شده و ورق روسری و زیرسری انتقال کامل لنگر را ممکن کرده است. نتیجه این کار، کاهش محسوس لرزش های دینامیکی و کنترل بهتر خیز تیر در طول دهانه بوده است.

از نظر اجرای فنی، این اتصال نیازمند جوشکاری استاندارد، طرح دقیق ورق ها و کنترل کیفیت جدی است. کوچک ترین ضعف در جوش یا انتخاب ضخامتی نادرست می تواند عملکرد اتصال را مختل کند. اما اگر همه چیز اصولی پیش برود، این اتصال یکی از پایدارترین و بادوام ترین اتصالات برای دهانه های وسیع خواهد بود.

مزایا و ویژگی های مهم اتصال صلب تقویتی با ورق فولادی:

  • افزایش قدرت انتقال لنگر خمشی و تحمل بارهای بزرگ
  • کاهش تمرکز تنش و جلوگیری از ایجاد ترک های ریز در محل اتصال
  • افزایش پایداری جانبی تیرآهن و جلوگیری از کمانش جان
  • عملکرد عالی در برابر بارهای دینامیکی و زلزله
  • کنترل بهتر لرزش و ارتعاش در دهانه های طولانی
  • مناسب برای تیرآهن های سنگین مثل IPE 30، IPE 36 و خصوصا مقاطع IPB
  • افزایش عمر مفید سازه با توزیع بهتر تنش در ناحیه اتصال
  • قابلیت اجرا در سالن های صنعتی، سوله های بزرگ، سازه های دهانه بلند و پروژه های با بار سنگین

به طور خلاصه، اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی مثل نسخه پیشرفته تر اتصال صلب است؛ سخت تر، مقاوم تر، قابل اعتمادتر و مخصوص سازه هایی که نباید کوچک ترین خطا یا لرزشی در آنها رخ دهد. در دهانه های بزرگ، این روش یکی از انتخاب هایی است که نتیجه اش از همان روز اول تا سال ها بعد روی رفتار سازه کاملا قابل مشاهده خواهد بود.

تیرآهن

تیرآهن به عنوان مقطع فولادی اصلی در اسکلت فلزی شناخته می شود و وظیفه انتقال بارهای خمشی و برشی از تیرهای فرعی به تیرهای اصلی و نهایتا ستون و فونداسیون را بر عهده دارد، در این مقاله به تیرآهن، انواع آن، مشخصات فنی و ویژگی های مهم آن می پردازیم:

بیشتر بخوانید

اتصال با ورق انتهایی تقویتی Extended End Plate

اتصال با ورق انتهایی تقویتی یکی از کاربردی ترین و هوشمندانه ترین روش ها در سازه های دهانه بلند است؛ روشی که هم سرعت اجرا را بالا می برد، هم مقاومت مناسبی ایجاد می کند و هم از نظر کنترل لنگر و برش عملکرد قابل قبولی دارد. در این روش، یک ورق ضخیم فولادی در انتهای تیرآهن قرار می گیرد و با استفاده از پیچ های پربار به ستون فولادی متصل می شود. همین تفاوت ساده در نحوه اتصال، تاثیر زیادی روی کیفیت و ظرفیت آ‌ن دارد.

در سازه هایی که زمان اجرا محدود است یا نیاز به اجرای تمیز، قابل کنترل و استاندارد داریم، اتصال با ورق انتهایی تقویتی جایگاه ویژه ای پیدا می کند. چون برخلاف اتصال صلب جوشی، حساسیت های بالای جوشکاری در ارتفاع یا شرایط نامناسب کارگاهی را ندارد. همچنین به دلیل وجود پیچ های مقاوم، نیروهای وارد شده به اتصال بهتر پخش می شوند و تمرکز تنش در یک نقطه ایجاد نمی شود.

یکی از ویژگی های مهم این اتصال، توزیع یکنواخت تنش در سطح ستون است. ورق انتهایی، سطح تماس بزرگ تری ایجاد می کند و همین باعث می شود لنگرهایی که از تیر به اتصال منتقل می شوند، روی سطح وسیع تری پخش شوند. این موضوع به طور قابل توجهی از ایجاد تغییر شکل های موضعی یا لهیدگی در محل اتصال جلوگیری می کند.
در بسیاری از پروژه هایی که ما در آهن اینجا تجربه تامین تیرآهن و نظارت بر پروژه را داشته ایم، این نوع اتصال به دلیل سرعت اجرا و کیفیت قابل کنترل، برای دهانه های متوسط تا بزرگ انتخاب شده؛ مخصوصا در سازه هایی که چندین تیر باید در یک روز نصب شوند و سرعت کار در اولویت است.

بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع
بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع

از نظر سازه ای هم عملکرد اتصال Extended End Plate فراتر از یک اتصال معمولی است. رفتار آن در برابر بارهای دینامیکی قابل توجه بوده و در برابر نیروهای رفت و برگشتی، به دلیل وجود پیچ های پربار، پایداری خوبی دارد. همین ویژگی ها باعث می شود در پروژه هایی که ارتعاش سازه زیاد است یا در دهانه های نیمه صنعتی از این روش بیشتر استفاده شود.

مزایا و ویژگی های مهم اتصال ورق انتهایی تقویتی:

  1. اجرای سریع تر و ساده تر نسبت به اتصال های جوشی
  2. انتقال موثر لنگر خمشی از تیر به ستون
  3. توزیع مناسب تنش و جلوگیری از لهیدگی موضعی
  4. عملکرد قابل اعتماد در بارهای دینامیکی
  5. قابلیت کنترل کیفیت بالا به دلیل پیچ و مهره ای بودن
  6. مناسب برای دهانه های متوسط تا بزرگ در سازه های صنعتی و ساختمانی
  7. کاهش ریسک خطاهای اجرایی و افزایش ایمنی نصب
  8. امکان باز کردن یا تنظیم مجدد اتصال در مواقع لازم

در مجموع، اتصال با ورق انتهایی تقویتی را می توان یک انتخاب هوشمند برای پروژه هایی دانست که دنبال ترکیب سرعت اجرا، تمیزی کار، انتقال مناسب نیرو و کنترل کیفیت بالا هستند. این اتصال نه تنها مقاومت لازم را فراهم می کند، بلکه به دلیل ماهیت پیچ و مهره ای خود، حس نظم و امنیت بیشتری در اجرا به وجود می آورد.

اتصال مفصلی تقویت شده

اتصال مفصلی تقویت شده یکی از گزینه هایی است که بیشتر در سازه های سبک یا دهانه های متوسط استفاده می شود، اما وقتی درست و اصولی تقویت شود، می تواند عملکرد قابل قبولی در شرایط خاص داشته باشد. این اتصال برخلاف اتصال صلب، لنگر خمشی را منتقل نمی کند و اجازه دوران انتهایی تیر را می دهد. همین ویژگی باعث می شود رفتار تیرآهن نرم تر باشد و در برخی سازه ها که نیاز به انعطاف کنترل شده داریم، انتخاب مناسبی باشد.

در این نوع اتصال، اصل کار ساده است: تیرآهن روی یک تکیه گاه یا نشیمن قرار می گیرد و با نبشی نشیمن، نبشی جان یا پلیت های کوچک مهار می شود. اما چون اتصال مفصلی ذاتا توان انتقال لنگر را ندارد، برای اینکه بتواند در دهانه های کمی بزرگ تر عملکرد مطمئنی ارائه دهد، آن را با ورق تقویتی، سخت کننده جان، یا مهاربندی های جانبی تقویت می کنند. این تقویت ها کمک می کنند اتصال در برابر نیروی برشی مقاوم شود و تحت لرزش یا بارهای متناوب، دچار جابجایی اضافی نشود.

اتصال مفصلی تقویت شده در پروژه هایی استفاده می شود که وزن کلی سازه باید کم باشد، سرعت اجرا اهمیت دارد یا بارگذاری خیلی سنگین نیست. مثلا در برخی سقف های سبک، سالن های نیمه صنعتی یا دهانه های کوچکتر، این اتصال انتخاب اقتصادی و قابل قبولی است.
با این حال، در دهانه های وسیع، اتصال مفصلی حتی با وجود تقویت ها نمی تواند عملکردی مشابه اتصال صلب یا ورق انتهایی داشته باشد. چون نبود انتقال لنگر خمشی باعث می شود بخش زیادی از بار روی تیر متمرکز شود و خیز بیشتری ایجاد کند.

با این وجود، اگر شرایط سازه و طراحی اجازه دهد، مزیت های خاص خودش را دارد. مهم ترین آنها سرعت اجرا، سادگی نصب و هزینه پایین تر است. در کارگاه هایی که نیاز به نصب سریع قطعات وجود دارد، یا جایی که کارگرها امکان اجرای جوش های سنگین ندارند، این اتصال بسیار کاربردی است.

مزایا و ویژگی های مهم اتصال مفصلی تقویت شده:

  • نصب سریع و ساده بدون نیاز به جوشکاری پیچیده
  • اجازه دوران کنترل شده تیرآهن و رفتار نرم تر سازه
  • انتقال مناسب نیروی برشی با تقویت صحیح
  • هزینه کمتر نسبت به اتصال های صلب
  • مناسب برای سازه های سبک، نیمه صنعتی و دهانه های کوچک تا متوسط
  • کاهش خطاهای اجرایی به دلیل سادگی اجرا
  • امکان ترکیب با مهاربندی جانبی برای افزایش پایداری

در جمع بندی این بخش، اتصال مفصلی تقویت شده را می توان انتخابی اقتصادی، سریع و نسبتا مطمئن برای سازه های سبک دانست؛ اما در دهانه های وسیع، تنها زمانی قابل قبول است که بارگذاری سبک باشد و تقویت های جانبی به شکل کامل اجرا شوند.

بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع کدام است؟

وقتی دهانه سازه بزرگ می شود، همه چیز درباره اتصال تیرآهن حساس تر می شود. دیگر نمی توان به یک اتصال ساده یا اقتصادی تکیه کرد. در عمل، آنچه تعیین می کند سازه سال ها بدون لرزش، خیز اضافی یا آسیب در محل اتصال کار کند، کیفیت و نوع اتصال است.

در دهانه های بزرگ، تیرآهن باید بتواند لنگر خمشی، نیروی برشی و بارهای دینامیکی را بدون تغییر شکل خطرناک منتقل کند. این یعنی اتصال باید کاملا سخت، قابل اعتماد و تقویت شده باشد. بر اساس تجربه پروژه های واقعی و بررسی رفتار سازه ها، بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع (اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی) است.

بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع
بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع

این روش چند دلیل کاملا روشن برای برتری دارد:

  • انتقال کامل و دقیق لنگر خمشی از تیر به ستون
  • سختی بسیار بالا در نقطه اتصال و جلوگیری از دوران تیر
  • کاهش لرزش و کنترل خیز در طول دهانه
  • مقاومت عالی در برابر بارهای لرزه ای
  • پخش بهتر تنش به کمک ورق تقویت جان، روسری و زیرسری
  • عملکرد قابل اعتماد حتی در دهانه های ۱۲ تا ۲۰ متر

در کنار آن، اتصال با ورق انتهایی تقویتی نیز گزینه بسیار خوب و قابل اعتمادی است، مخصوصا زمانی که سرعت اجرا یا شرایط کارگاهی اهمیت زیادی داشته باشد. این اتصال نسبت به روش صلب تقویتی، اجرای تمیزتر و سریع تری دارد اما همچنان توان انتقال لنگر و برش را در سطح مناسب حفظ می کند.

به زبان ساده:
اگر هدف، بیشترین پایداری، کمترین لرزش و بیشترین عمر سازه باشد،
بهترین انتخاب اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی است.
و اگر سرعت اجرا و نظم کارگاهی مهم باشد،
اتصال ورق انتهایی تقویتی انتخاب دوم اما بسیار قابل اعتماد است.

در هر دو روش، سازه دهانه بزرگ رفتاری پایدار، قابل کنترل و ایمن خواهد داشت.

تفاوت تیرآهن های IPE، INP و IPB

در پروژه‌های ساختمانی و صنعتی، انتخاب نوع تیرآهن مناسب تأثیر چشمگیری بر استحکام، پایداری و ایمنی سازه دارد، سه نوع پرکاربرد تیرآهن در بازار ایران شامل تیرآهن IPE، تیرآهن INP و تیرآهن IPB (هاش) هستند که هر یک ویژگی‌ها، استانداردها و کاربردهای خاص خود را دارند، در این مقاله به تفاوت این تیرآهن ها می پردازیم:

بیشتر بخوانید

مقایسه روش های اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع در یک نگاه

در دهانه های بزرگ، هر روش اتصال رفتار متفاوتی ارائه می کند. بعضی روش ها سختی بالاتری دارند، برخی سرعت اجرا را بیشتر می کنند و برخی برای بارهای لرزه ای مناسب ترند. جدول زیر یک مقایسه کاملا شفاف و کاربردی از چهار روش اصلی اتصال ارائه می دهد تا کاملا مشخص شود هر روش در چه بخشی قوی تر است و چه زمانی باید انتخاب شود.

نوع اتصالسختی و انتقال لنگرظرفیت انتقال برشعملکرد لرزه ایسرعت اجرامناسب برای دهانه بزرگنکات مهم اجرایی
اتصال صلب Moment Connectionبالا – انتقال کامل لنگر خمشیبالاعالی در نیروهای رفت و برگشتیمتوسطمناسب برای دهانه های ۸ تا ۱۴ مترنیاز به جوشکاری دقیق و کنترل کیفیت بالا
اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادیبسیار بالا – بهترین انتقال لنگربسیار بالابسیار عالی – مقاوم در برابر بارهای دینامیکیمتوسطبهترین گزینه برای دهانه های ۱۲ تا ۲۰ متراستفاده از ورق تقویت جان، روسری و زیرسری الزامی است
اتصال با ورق انتهایی تقویتی Extended End Plateبالا – انتقال مناسب لنگر با پیچ های پرباربالاعالی به دلیل پیچ و مهره ای بودنسریعمناسب برای دهانه های ۱۰ تا ۱۸ مترانتخاب درست ضخامت ورق و کلاس پیچ بسیار مهم است
اتصال مفصلی تقویت شدهکم – لنگر منتقل نمی شودمتوسطمتوسط – مناسب سازه های سبکخیلی سریعفقط برای دهانه های کوچک تا متوسطبرای عملکرد بهتر باید از مهاربندی جانبی استفاده شود

تاثیر نوع اتصال بر رفتار لرزه ای سازه

وقتی سازه در معرض زلزله قرار می گیرد، اولین جایی که تحت فشار واقعی قرار می گیرد، محل اتصال تیر و ستون است. این نقطه دقیقا همان جایی است که نیروهای رفت و برگشتی، لنگرهای ناگهانی و ارتعاش های شدید زلزله در آن متمرکز می شوند. به همین دلیل نوع اتصال نقش تعیین کننده ای در رفتار لرزه ای سازه دارد، مخصوصا در دهانه های وسیع که نیروها در طول زیادی پخش می شوند و تیرآهن با شدت بیشتری درگیر تغییر شکل می شود.

اتصال هایی که سختی بالایی دارند، مثل اتصال صلب یا اتصال صلب تقویت شده با ورق فولادی، در برابر لنگرهای زلزله عملکرد بسیار قابل اعتمادی ارائه می دهند. این اتصالات اجازه دوران آزاد به تیرآهن نمی دهند و همین باعث می شود انرژی زلزله بهتر در اسکلت پخش شود. هرچه انتقال نیرو یکنواخت تر باشد، احتمال تشکیل مفصل پلاستیک ناخواسته کاهش می یابد و سازه رفتار پایدارتر و قابل پیش بینی تری نشان می دهد.

در دهانه های بزرگ، یکی از مشکلات رایج، لرزش های دینامیکی است که در زمان زلزله چند برابر می شود. اگر اتصال ضعیف باشد یا توان تحمل لنگر را نداشته باشد، این لرزش ها به سرعت به خیز زیاد، ترک در جان یا بال تیرآهن، یا حتی جدایش تدریجی اتصال منجر می شوند. به همین دلیل روش هایی مثل اتصال صلب تقویتی به کمک ورق تقویت جان، ورق روسری و ورق زیرسری این لرزش ها را مهار می کنند و نیرو را به شکل گسترده تری منتقل می کنند.

از طرفی اتصال هایی مثل ورق انتهایی تقویتی نیز در رفتار لرزه ای عملکرد خوبی دارند. پیچ های پربار در این اتصال باعث می شوند نیروهای رفت و برگشتی زلزله بدون ایجاد تمرکز تنش خطرناک منتقل شوند. به زبان ساده، پیچ ها مانند فنرهای بسیار مقاومی هستند که نیرو را جذب و پخش می کنند، بدون این که اتصال دچار گسیختگی ناگهانی شود.

اما در مقابل، اتصال های ساده یا اتصال مفصلی هرچند در سازه های سبک کاربرد دارند، ولی در دهانه های بزرگ نمی توانند مقاومت لازم در برابر لنگرهای ناشی از زلزله را تامین کنند. این اتصال ها چون لنگر خمشی را منتقل نمی کنند، در زمان زلزله نقطه اتصال خود را تقریبا رها می کنند و بخش زیادی از بار خمشی به تیر منتقل می شود. نتیجه این رفتار، افزایش خیز و ناپایداری سازه در لحظه های حساس است.

به طور خلاصه:

  • اتصالات صلب و به خصوص اتصالات صلب تقویت شده در دهانه های بزرگ بهترین کنترل را روی رفتار لرزه ای دارند.
  • اتصالات ورق انتهایی تقویتی نیز در برابر بارهای رفت و برگشتی پایداری بسیار خوبی نشان می دهند.
  • اتصالات مفصلی تنها برای سازه های سبک مناسب هستند و در دهانه های وسیع رفتار لرزه ای مطلوبی ندارند.
  • استفاده از تقویت های فولادی مانند ورق تقویت جان نقش مهمی در جلوگیری از کمانش و ترک های ناشی از زلزله دارد.

در نتیجه، اگر یک سازه دهانه بلند در منطقه لرزه خیز ساخته می شود، انتخاب اتصال مناسب یکی از مهم ترین تصمیمات طراحی است؛ تصمیمی که می تواند تفاوت بین یک سازه مقاوم و یک سازه آسیب پذیر را رقم بزند.

جمع بندی

انتخاب بهترین روش اتصال تیرآهن در دهانه های وسیع باید بر اساس بارگذاری، نوع تیرآهن، شرایط لرزه ای و میزان پایداری مورد نیاز انجام شود. تجربه پروژه های متعدد نشان داده که اتصال صلب تقویتی و ورق انتهایی تقویتی دو مورد از قابل اعتمادترین مدل ها هستند و رفتار سازه را در دهانه های بزرگ به بهترین شکل کنترل می کنند.

برای داشتن خریدی آگاهانه و انتخاب مقطع فولادی متناسب با نیاز پروژه، بهره‌مندی از مشاوره تخصصی امری ضروری است، کارشناسان مجرب و حرفه‌ای ما در آهن اینجا با تسلط کامل بر بازار آهن و شناخت دقیق نیازهای فنی، آماده‌اند تا مشاوره‌ای سودمند و کاربردی به شما ارائه دهند. این مشاوره به شما کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتر، انتخابی دقیق‌تر و اقتصادی‌تر داشته باشید.

سوالات متداول
شاید برای شما هم سوال باشه?!
  • 1. کدام روش اتصال برای دهانه های بیش از ۱۰ متر مناسب تر است؟

    اتصال صلب تقویت شده و اتصال با ورق انتهایی تقویتی بهترین گزینه برای دهانه های بزرگ هستند.
  • 2. آیا اتصالات مفصلی برای دهانه های وسیع توصیه می شوند؟

    فقط دربارهای سبک. برای دهانه های بزرگ توصیه نمی شوند مگر با تقویت های جانبی.
  • 3. کدام نوع تیرآهن برای دهانه های وسیع بهتر است؟

    معمولا تیرآهن های بال پهن مثل IPB مناسب ترند، زیرا ظرفیت خمشی بیشتری دارند.
  • 4. آیا ضخامت ورق های تقویتی مهم است؟

    بله، ضخامت ورق تقویتی باید بر اساس محاسبه دقیق بارگذاری انتخاب شود.
  • 5. آیا استفاده از اتصال صلب هزینه بیشتری دارد؟

    بله، اما در دهانه های وسیع، این هزینه در بلندمدت با افزایش عمر سازه جبران می شود.